گفتوگو با سرپرست جدید دانشگاه علوم پزشکی گیلان/ دکتر مسعود جوزی
دکتر انوش برزیگر: از گذشته انتقاد نمیکنم، برای آینده برنامه دارم
راستش برای دکتر برزیگر نگرانم. این هم که دو روز پس از انتشار حکم ریاست دانشگاه تلفن زدم و درخواست گفتوگو کردم، بههمین خاطر بود. در واقع مصاحبه محملی شد تا نگرانیهایم را مطرح کنم و راستش پس از مصاحبه هم چندان از این نگرانی کم نشده است. همان روز پشت تلفن گفتم «اگر یک میلیون دلار هم میدادند، دلم نمیخواست جای شما باشم» که در جواب گفت «این دانشگاه هم کوه دارد و هم دره، اما بالاخره یکی باید این راه را برود». امیدوارم برود و خوب و شایسته هم برود و همانطور که در دل دارد، نام نیکی- درخشانتر و نیالودهتر از پیش- در تاریخ پزشکی استان بهیادگار گذارد.
استاد ۶۶ ساله و مدیر گروه قلب دانشگاه علوم پزشکی گیلان، پیش از این هم بهمدت ۸ سال معاونت آموزشی و پژوهشی این دانشگاه را برعهده داشته است.اما از آن روزها زمان زیادی میگذرد و از آغاز دههی ۸۰ «پروفسور» را بیشتر با عناوین صنفیاش در جایگاه ریاست نظام پزشکی رشت و عضویت (و در دورههایی نایب رییسی) شورایعالی نظام پزشکی کشور بهیاد میآوریم یا در جایگاههایی توامان «علمی- صنفی» چون نایب رییسی انجمن متخصصین داخلی و عضویت مشاور فرهنگستان علوم پزشکی کشور.
دکتر انوش برزیگر متولد روستای میانده از دهستان کسما در شهرستان صومعهسراست. تحصیلات ابتدایی تا متوسطه را در کسما، صومعهسرا و رشت و دورههای طبابت از پزشکی عمومی تا تخصص داخلی و فوق تخصص قلب را در دانشگاه ملی سابق (شهید بهشتی فعلی) گذرانده است. سه فرزند دارد که دخترش داروسازی و پسرانش پزشکی خواندهاند. هماکنون نیز ریاست بیمارستان دکتر حشمت رشت را برعهده دارد.
آقای دکتر، پیش از همه مسوولیت جدید را خدمت جنابعالی تبریک میگویم و بسیار سپاسگزارم از زحمتی که کشیدید و اینکه روز تعطیل و حتی قبل از مراسم معارفه وقت گذاشتید و به دفتر کوچک «پزشکان گیل» تشریف آوردید، نهتنها افتخاری برای ما محسوب میشود، بلکه اجازه میخواهم این را به فال نیک بگیرم به نشانهی رابطهی خوبی که در دورهی تصدی ریاست دانشگاه علوم پزشکی گیلان همانند گذشته با مطبوعات پزشکی و در کل جامعهی پزشکی خواهید داشت. اما اولین پرسش طبعاً دربارهی انگیزهی پذیرش مسوولیت ریاست دانشگاه است. کسانی که شما را میشناسند میدانند که شما در کارنامهی خود تابهحال تقریباً به هر موفقیت ممکنی رسیدهاید. از نظر علمی سقف ارتقا در دانشگاههای ما سمت استادی است که شما در سنین پایین به آن دست یافتهاید. در حیطهی صنفی هم فقط اگر عضویت در هیات رییسهی شورایعالی نظام پزشکی و هیات رییسهی انجمن متخصصین داخلی را در نظر بگیریم، اینها همه دستاوردهای بزرگی است برای پزشکی که تازه شهرستانی هم هست و حضور مستمر در تهران ندارد. از طرف دیگر، بهقول معروف آبرو ذره ذره جمع میشود منتها خدایناکرده یکدفعه میریزد. حالا با آن سابقهای که شما دارید در مقابل این مشکلاتی که دانشگاه دارد، بفرمایید چطور شد که آمدید و ظاهراً این آمدن هم علیرغم این بود که شاید بعضیها مخالف بودند اما هم خودتان جدیت داشتید و هم دوستانتان در سطوح مختلف فعالیت زیادی کردند تا سکان دانشگاه به شما سپرده شود.
من همیشه سخنم را با نام خدا و با عشق خدا آغاز میکنم و این عشق به خدا را از بچگی پیدا کردهام و این عشق به خداست که تابهحال مرا به این جایگاه رسانده است. با توجه به اینکه شما خلاصهای از بیوگرافی مرا گفتید، دیگر نیازی نمیبینم دربارهی آن صحبت کنم. اما دربارهی اینکه چرا اصلاً آمدم تا این مسوولیت بسیار سنگین را بپذیرم، باید بگویم در این چندین سالی که عضو هیات علمی بودم واقعاً هیچ علاقهای به مسوولیت دانشگاهی نداشتم. حتی در زمان وزارت جناب آقای دکتر فاضل و معاونت جناب آقای دکتر علی نوبخت حکم من تقریباً زده شده بود…
یعنی اواخر دههی ۶۰؟
بله؛ ولی من اصلاً نپذیرفتم و دوست نداشتم در این سمت قرار بگیرم. ولی در این شرایط احساس کردم اوضاع مثل همان دوره از نظام پزشکی است که نامزد ورود به آن شده بودم. در آن زمان دیده بودم نظام پزشکی در استان گیلان در جایگاهی قرار دارد که در شان و منزلت همکاران عزیز ما نیست و بههمین دلیل بدون اینکه کسی از من خواسته باشد، علاقهمندی نشان دادم و خوشبختانه رای خوبی هم آوردم. برای ریاست نظام پزشکی هم وارد رقابت با یکی از پیشکسوتان شدم. آنجا سعی کردم مسوولیت بپذیرم چون فکر میکردم این پتانسیل را دارم که نظام پزشکی استان گیلان را به ترقی و ارتقا برسانم و اولین قولی که دادم همین ساختمان نظام پزشکی یا «خانهی پزشک» بود و بعد هم ارتباط نزدیک بین گروههای پزشکی و سازمان نظام پزشکی. هدف درجهی اول هم دفاع از حقوق بیماران و بعد هم دفاع از حقوق پزشکان و رعایت شوون پزشکان بود، چون اگر ارزش پزشکان پایین بیاید بههمان نسبت بیماران ضرر خواهند کرد.
ولی در دورهی قبل هم یادم هست که باز علاقه به تصدی ریاست دانشگاه نداشتید. این دوره چه اتفاقی افتاد که فکر کردید میتوانید مفید باشید؟
در این دوره من احساس کردم در دولت جناب آقای دکتر روحانی فرصت برای کار هست. من خودم هم در دورهی انتخابات ریاست جمهوری در استان و حتی خارج از استان در این راستا فعالیت داشتم و هم در انتخاب جناب آقای دکتر قاضیزاده هاشمی، وزیر محترم بهداشت، برای افزایش رایشان فعال بودم و دوست داشتم ایشان هم بهعنوان وزیر انتخاب بشوند. در نتیجه بعد از این موفقیتها دیدم مخصوصاً با این شرایطی که در استان داریم و جناب آقای دکتر نوبخت معاونت برنامهریزی ریاست جمهوری را بهعهده گرفتهاند، ما میتوانیم از وجود ایشان حداکثر استفاده را در استان گیلان داشته باشیم و فکر کردم یکی از کسانی که میتواند بهدلیل ارتباط نزدیک با ایشان از این ظرفیت برای استان استفاده کند خودم هستم. بهخاطر همین بود که خودم را مطرح کردم و البته خیلی از دوستان هم از من خواستند که این مسوولیت را بپذیرم. بنابراین اهداف کوتاهمدت، میانمدت و درازمدت ادارهی دانشگاه را برای جناب وزیر و جناب استاندار ارایه دادم که همینجا آن را به شما هم ارایه میدهم و فکر میکنم اگر بشود ۸۰ یا ۹۰ درصد این کارها را انجام داد، در تاریخ پزشکی گیلان باقی خواهد ماند. همانطور که شما گفتید، در این راستا من خودم شخصاً سودی نخواهم داشت چه از نظر مادی و چه از نظر ارتقا، ولی چیزی که مرا شاداب خواهد کرد ارتقای معنوی است و برای حل مشکلات بهداشتی، درمانی، آموزشی، مالی و فرهنگی باید از همهی دوستان و همکاران و همهی شهروندان گیلانی داخل و خارج استان و کشور کمک بگیرم.
برنامههایتان را که حتماً همراه این مصاحبه منتشر میکنیم؛ ولی اول بفرمایید ارزیابی شما از وضعیت فعلی دانشگاه چیست.
در وزراتخانه هم از من همین سوال را پرسیدند که گفتم نمیخواهم انتقاد را نردبان ترقی خودم کنم.
اما ارزیابی کلیتان را که میفرمایید…
همین برنامهها خودش ارزیابی هم هست و من فعلاً میخواهم بگویم این برنامهها لازم است. حالا در گذشته چه شده نمیخواهم بگویم. انتقاد ممکن است هزینه بردارد و وقت کارهای آینده را هم بگیرد.
ولی با اینهمه قبول دارید که مشکلات زیاد است…
خیلی زیاد!
برای حل این مشکلات، بهویژه مسایل مالی، از بیرون دانشگاه هم قولی برای کمک گرفتهاید؟
اگر حمل بر خودستایی نشود، این پتانسیل را در خود میبینم با توجه به ارتباطاتیکه دارم، از نمایندهی محترم ولی فقیه و استاندار محترم که ارتباط دوستانهای با ایشان دارم تا نمایندگان استان در مجلس و بهخصوص جناب آقای دکتر نوبخت که دوستی و برادری قبلی با ایشان دارم که رابطهای همیشه پایدار بوده و مال الان نیست که ایشان مقام معاونت رییسجمهور را دارند، میتوانم از همهی این ارتباطها برای کمک به دانشگاه استفاده کنم. علاوه بر این عشقی که بین من و مردم گیلان هست و رابطهی دوستانه و احترامی که بین من و گروههای پزشکی وجود دارد، برایم خیلی ارزشمند است. این روزها میبینم دوستانی که هیچ نیازی به من ندارند مثلاً همکاران بازنشسته با چه شعف و خوشحالی به من زنگ میزنند و این کارشان چقدر مرا خوشحال میکند. همین دو روزی که کارم را شروع کردهام نمیدانید چقدر استقبال زیادی از طرف همکاران شده است. در اتاقم هم که میدانید همیشه برای همه باز است و هیچکس هم نباید بیشتر از ۱۰ دقیقه پشت در بماند و باید بهطریقی در صورت امکان مشکلش حل شود. در مجموع این پتانسیل را در خودم میبینم و اگر عمری باقی باشد سعی میکنم مشکلات موجود را حل کنم.
آقای دکتر، اما از طرف دیگر میدانیم که جایگاه ریاست دانشگاه در عینحال یک جایگاه سیاسی هم هست و در دانشگاه علوم پزشکی هم مثل بقیهی ادارات، نهادها و افراد مختلفی از بیرون اعمال نظر دارند. مخصوصاً با حمایتهایی که از شما شده احتمالاً بعضیها از نمایندههای مجلس تا دیگران متوقع هستند و در سالهای گذشته هم دیدهایم این توقعها باعث چه آسیبهایی شده است.
بله؛ حتماً این فشارها و درخواستها هست ولی باید اینها را مدیریت کرد و برحسب امکانات به خواستهها پاسخ داد. بههرحال با توجه به تجربیاتی که دارم، میتوانم این درخواستها را مدیریت کنم.
اگر نپذیرفتن این درخواستها و فشارها به کارشکنی منجر شود چطور؟
شما از آن طرف هم در نظر بگیرید که بالاخره شخصیت من طوری است که رودربایستی هم دارند و هر درخواستی را مطرح نمیکنند و من بهتر از دیگران میتوانم بر اوضاع مسلط شوم. ضمن اینکه مشورت میپذیرم اما خودم تصمیم میگیرم.
الان بحث انتخاب معاونتها هم مطرح است. آیا از قبل تیمی برای همکاری در نظر گرفتهاید، یا از الان بنا بر انتخاب افراد جدید یا ابقای معاونان قبلی دارید؟
خب البته افرادی هستند که از قبل در ذهن من بودهاند، اما اینطور نیست که الان همهی معاونها را یکجا عوض کنم. مطالعه میکنم و حتماً هم بنایم بر مشورت است. هم با مقاماتی مثل استاندار و وزارت بهداشت و هم با کارشناسان صنفی و اعضای هیات امنا و هیات علمی مشورت میکنم. کما اینکه دیدید در مورد انتخاب قائممقام نظام پزشکی رشت دیروز نظر اغلب دوستان از جمله نظر شما را هم خواستم. اما طبیعی است که تصمیم نهایی را خودم میگیرم.
برسیم به نظام پزشکی؛ در این دوره شما چهارمین عضو شورایعالی نظام پزشکی کشور هستید که به ریاست دانشگاه علوم پزشکی انتخاب شدهاید. این از یک طرف نشانهی خوبی از همسویی دولت و ملت است و نشان میدهد که انتخاب وزارت بهداشت به انتخاب جامعهی پزشکی بسیار نزدیک است. اما از طرف دیگر اگرچه با توجه به رویکردهای عقلانی و واقعبینانهی وزیر بهداشت در سه ماه اول تصدی وزارت، پیشبینی میشود که مشکلات بین وزارت بهداشت و نظام پزشکی بسیار کمتر از دورههای قبل باشد، با اینحال اگر تضاد منافع هم پیش نیاید، بالاخره در موارد مختلفی مثل تماموقت شدن اعضای هیات علمی، طرح پزشک خانواده و تعیین تعرفه احتمال اختلاف نظر هست. در این موارد شما چه خواهید کرد؟
بهنظر من اینکه رییس دانشگاه و رییس نظام پزشکی یکی باشد، اتفاقاً بسیاری از تنشها را مثلاً در تعیین تعرفه از بین خواهد برد. من مسلماً مثل سابق با همکاران نظام پزشکی مشورت میکنم و از نظر کارشناسی آنها استفاده میکنم.
اگر در مواردی بهطور دستوری از وزارتخانه ابلاغ شود، ولی نظر کارشناسی شما و همکارانتان در نظام پزشکی مخالف آن باشد چطور؟ بهعنوان مثال آقای وزیر گفتهاند در سال آینده طرح پزشک خانواده باید در یک شهر از هر استان اجرا شود و مثلاً انزلی را در استان ما پیشنهاد کنند. اگر نظام پزشکی گیلان بر این نظر باشد که زیرساختهای مورد نیاز وجود ندارد چطور؟
من حتماً این نظر مخالف را انتقال خواهم داد و اصلاّ روند تصمیمگیریها در وزارت بهداشت هم اینطور نیست که چیزی از بالا تکلیف و بدون تغییر اجرا شود. آنجا هم بنا بر مشورت است.
در مورد ادامهی ریاست نظام پزشکی رشت چه فکری کردهاید؟
تصمیم دارم فعلاً به حضور در نظام پزشکی ادامه دهم و در حال حاضر هم با مشورت دوستان تصمیم دارم دکتر حمید اخوین را بهعنوان قائممقام نظام پزشکی رشت معرفی کنم، اگرچه هنوز با خودشان در میان نگذاشتهام. فکر میکنم انتخاب خوبی هم هست چون با توجه به توانایی کارشناسی پزشکان عمومی، بین جایگاه پزشکان عمومی و متخصص هم تعادل برقرار خواهد کرد.
اخیراً بعضی از روسای دانشگاهها همکاران پزشک عمومی را به معاونت خود برگزیدهاند. با توجه به اینکه در دانشگاه علوم پزشکی گیلان هم همکاران پزشک عمومی شایستهای داریم که تا کنون تواناییهای مدیریتیشان در سایه مانده است، نظر شما در اینباره چیست؟
پیشنهاد بسیار خوبی است. امکانش هست و باید رویش فکر و مطالعه کرد.
باز هم از اینکه دعوت ما را برای گفتوگو پذیرفتهاید متشکرم.
من هم از شما متشکرم. بدون هیچ منتی باید بگویم که در این یکی دو روز درخواستهای زیادی برای مصاحبه داشتهام که نپذیرفتهام و الان خیلی خوشحالم که اولین مصاحبهام در این مسوولیت با مجلهی «پزشکان گیل» و شخص شما بوده که در این مدت همیشه در ارتقای جامعهی پزشکی کوشا بودهاید.
بهنقل از پزشکان گیل
2 دیدگاه
مسعود جوانبخت · ژانویه 23, 2014 در 10:28 ب.ظ
ارزوی موفقیت برای استاد ارجمند دکتر برزیکر و توجه جدی به پزشکان عمومی شاغل در دانشکاه و کمک به تصحیح حقوق پابه این قشر فرهیخته اصپهان دکتر جوانبخت
شهرام آروین · ژانویه 25, 2014 در 3:46 ب.ظ
استان گیلان با داشتن فرزندان شایسته ای چون دکتر برزیگر و دیگر فعالان صنقی و غلمی می تواند جایگاه برتری در حوزه سلامت کشور داشته باشد… موفق باشید ….!