پیام رییس انجمن پزشکان عمومی ایران به‌مناسبت روز پزشک: احیای طب عمومی مقدمه‌ی برقراری عدالت در سلامت است
رییس انجمن پزشکان عمومی ایران طی پیامی به‌مناسبت روز پزشک، ضمن تبریک این روز به همکاران اعلام کرد: «احیای طب عمومی به‌معنای واقعی خود میتواند مقدمه و پایه‌ای برای برقراری عدالت در سلامت در تمامی ابعاد خود باشد.»
دکتر عباس کامیابی در این پیام ابلاغ دستورعمل «توانمندسازی علمی و حرفه‌ای طب عمومی» در روزهای اخیر را هدیه‌ای از سوی متولیان سلامت کشور به‌مناسبت روز پزشک و عزم حاکمیت در بازسازی اعتماد جامعه‌ی پزشکان عمومی ایران خواند و تاکید کرد: «جز این برای ارتقای سلامت شهروندان نیست.»
متن پیام دکتر کامیابی به شرح زیر است:
تاریخ طبابت در ایران مملو از افتخاراتی است که میل بازگشت به گذشته‌ی اصیل را به‌عنوان ثروتی تاریخی، یادآوری و تقویت می‌کند و «روز پزشک» یادآور همان اصالت بزرگان طب و یادمانه‌ای برای هم‌ذات‌پنداری و اشتیاق به واکاوی «حکمت» گذشتگان است.
اینک با گذر از قرن‌های افتخار، ما نیز وظیفه داریم در زمره‌ی افتخارآفرینانی باشیم که فرا‌تر از علاج بیماران و با وسعت نظر، به شناخت و درمان دردهایی مشغول‌اند که مدت‌هاست بر پیکره و روح «سلامت» مستولی گشته است؛ وقت آن است که «سلامت» را با تمامی گستره‌اش دریابیم.
نقد وضع موجود همواره خصلت راهبران و نخبگان است تا انگیزه‌ی تغییر و پیشرفت را در درون و در یاران خویش شدت بخشند. از این روست که جامعه‌ی پزشکان عمومی کشور با نارضایی از جایگاه تضییع شده‌ی خویش و ناکارآمدی نظام سلامت کشور، با صداقت و ثبات قدم حرکت خود را به‌سمت مشکل‌گشایی آغاز کرده و به‌مرور در بهره‌مندی از استعدادهای جمعی و فردی همت گمارده‌اند. وقت آن است تا ارتباط و همبستگی در بین جامعه‌ی پزشکی بر پایه‌ی اخلاق و نوع‌دوستی بازسازی شود تا اثرات غالب خود را بر اجتماع پیرامونی با نگاهی چاره‌جویانه بگستراند.
هیات مدیره‌ی انجمن پزشکان عمومی ایران ضمن تبریک سال‌روز تولد شیخ الرییس ابوعلی سینا و «روز پزشک» به تمامی همکاران گرانمایه، معتقد است که احیای طب عمومی به‌معنای واقعی خود میتواند مقدمه و پایه‌ای برای برقراری عدالت در سلامت در تمامی ابعاد خود باشد. جامعه‌ی پزشکان عمومی ایران با بهره‌مندی از جمعیتی متکثر و فراگیر و دارای ظرفیت‌های مدیریتی و کار‌شناسی و نگاهی جامع به مقوله‌ی سلامت، اگر به‌درستی و با حمایتی مشفقانه فراخوانده شود به ظرفیتی تبدیل خواهد شد که گشایش مسیر برای ساماندهی برنامه‌های بزرگ کشوری، کمترین نتیجه‌ی آن خواهد بود. ابلاغ دستورعمل «توانمندسازی علمی و حرفه‌ای طب عمومی» در روزهای اخیر، شاید هدیه‌ای باشد از سوی متولیان سلامت کشور به‌مناسبت روز پزشک و عزم حاکمیت در بازسازی اعتماد جامعه‌ی پزشکان عمومی ایران و همگام‌سازی آنان با تحولات آتی؛ که البته راهی جز این برای ارتقای سلامت شهروندان نیست.
در پایان آرزو دارم با همت تمامی همکارانی که به‌قصد عینیت بخشیدن به ایده‌های پاک خویش، با جسارت، کمال‌جویی و مسوولیت‌شناسی اجتماعی پای در این راه گذاشته‌اند، شرایطی حاصل شود تا حلاوت این آرمان در آینده‌ای نه‌چندان دور آشکار و فراهم شود.
چو هم‌پشت باشید و هم یک‌زبان
یکی کوه کندن ز بن می‌توان. (حکیم ابوالقاسم فردوسی)
به نقل از سایت ائتلاف فراگیر پزشکان عمومی ایران-
2 دیدگاه
دکتر امین الله روزدار · آگوست 26, 2013 در 1:44 ق.ظ
با سلام و ارزوی سلامت و سعادت برای همه دست اندر کاران سایت خوبتان:سخنان آقای دکتر کامیابی به عنوان نماینده صنفی پزشکان عمومی نقدی اساسی و کامل را میطلبد که در ذیل به صورت اجمال ته ان میپردازم.ایشان عنوان کرده اند که “احیای طب عمومی به معنای واقعی خود میتواند مقدمه و پایه ای برای برقراری عدالت در سلامت در نمامی ابعاد خود باشد”.هدف اقای دکتر کامیابی از احیای طب عمومی ناظر بر کدام دوره از حیات طب عمومی است ؟اگر این نگاه به زمانهای دور برمیگردد که احیای ان یک خواست نوستالژیک است چون اساسا ساختار سلامت در گذشته دور ساختاری دولتی بوده و از سال هفتاد به این سو با شروع طرح نعدیل اقتصادی ساختار نظام سلامت نیز کلن تغییر کرده و بصورت خصوصی سازی شده گام برداشته و بازگشت به احیای طب عمومی با ویژگی های در اذهان مانده همانگونه که نوشتم بیشتر یک احساس نوستالژیک است تا یک واقعیت ملموس جناب اقای دکتر کامیابی احیای طب عمومی در ساختار بیمار محورو” بیماری محور” فعلی امکان ناپدیر است زیرا ارایه خدمات در ان بر اساس “بازار ازاد سلامت”است و تخصص زدگی و حاکمیت ابزار به جای جاکمیت بالینی در ان حرف اول را میزند و چنین رهیافتی اساسا فاقد هر گونه عدالت در سلامت میباشد.اگر منظورتان از احیای طب عمومی پر رنگ شدن جایگاه پزشکان عمومی و محوریت پزشکان عمومی بوده باشد تنها راه و منطقی ترین راه بخصوص در این مرحله از توسعه یافتگی کشورمان همان پزشک خانواده بر محور توسعه ای متوازن و پایدار خواهد بود ولا غیر.جناب اقای دکتر کامیابی در بخش دیگری از سخنانتان فرموده اید که ابلاغیه ی اخیر وزارتخانه مبنی بر “توانمندی پزشکان عمومی” منشا عدالت در سلامت خواهد بود که نمیدانیم تلقی شما از عدالت در سلامت چیست؟این ابلاغیه در جهت گیری نظام سلامت با رهیافت” بیماری محور” فعلی اگر بتواند (که این توانائی نیز با اما و اگر هائی روبروست)فقط عدالت توزیعی ثروت در بخش سلامت را اندکی و فقط اندکی بهتر کند ولی عدالت در سلامت را خیر چون اساسا نگاهش” سلامت محور” نیست و اتفاقا برای رفو کاری ان بخش از نارسائی هائی که بازار ازاد سلامت بدان دامن زده تهیه و ابلاغ گردیده چرا که در” بازار ازاد سلامت” صاحب سرمایه و ابزار و تخصص به جاهائی که سود اوری برایش نداشته باشد نمی رود و سرمایه گداری نخواهد کرد(نگاه کنید به اختلاف اخیر وزارتخانه با همکاران رادیو لوژیست )و این ابلاغیه پزشکان عمومی را برای پوشش این مناطق توانمند میکندکه البته اگر اینچنین شود شخصا خدمت صادقانه به دردمندان این مناطق را بسیار اخلاقی و از وظایف هر پزشک شریفی میدانم و.لی این اقدام را دگرگونی در نظام سلامت ارزیابی نکرده و اساسا عدالت در سلامت اینگونه محقق نخواهد شد.عدالت در سلامت یعنی دسترسی به خدمات سلامتی بصورت برابر برای احاد مردم(عدالت افقی)و دسترسی به خدمات سلامتی مورد نیاز برای بیماران نیازمند ان خدمت(عدالت عمودی)تعریف میشودکه در ساختار فعلی نظام سلامت فقط با برقراری پزشک خانواده و نظام ازجاع شدنی خواهد بود.برایت سلامت و سعادت از خدای بزرگ آرزو مندم
دکتربهمن مشفقی · آگوست 26, 2013 در 5:47 ب.ظ
گزیده ای ازسخنان رئیس انجمن پزشکان عمومی ایران که نظرم را جلب نمود :
تلاش حاکمیت و وزارت بهداشت برای توجه به کلیه‌ی عوامل و ذی‌نفعان در سیاست‌گذاری و اجرای قوانین، مسلماً بدون ایجاد یکپارچگی در این حوزه مقدور نیست و کانون‌های متعدد تصمیم‌گیری و ضربان‌سازهای نابه‌جا همگی باید در نظام تولیتی منسجم (ازبین برود)
. استفاده از افراد توانمند، صادق و دلسوز در کنار تاثیرناپذیری از روابط ناسالم قدرت در انتخاب مدیران کلیدی در سطح کشور و استان‌ها یکی از خواسته‌های به‌حق جامعه‌ی پزشکی و عموم مردم است.
بهره‌گیری از انجمن‌های علمی و صنفی و همچنین سازمان نظام پزشکی میتواند برای نخستین بار الگویی از تعاملات بین وزارت بهداشت و تشکل‌های غیردولتی را رقم زند تا با واگذاری بخشی از اختیارات به آن‌ها، شاهد دیگرگونی در حوزه‌های مورد نظر باشیم.
اگر با مردم و جامعه‌ی پزشکی صادق باشیم و دسترسی فرهنگی این برنامه (پزشک خانواده) را مهم و کلیدی تلقی کنیم و نهایتاً اگر اعتقاد و اراده‌ی سیاسی تمامی مسوولان در مورد این برنامه محقق شود، می‌توان امید داشت که با زمان‌بندی واقع‌گرایانه به نتیجه‌ای درخور دست یابیم.
اگر استضعاف تشکیلاتی پزشکان عمومی برطرف گردد و مجالی برای عرضه‌ی ارزش‌های این قشر فرهیخته و نقش‌آفرینی توانمندی‌های آنان فراهم شود، بقیه‌ی مشکلات و معلول‌ها به‌خودی خود رفع خواهند شد.