نگاهی اجمالی به عملکرد انجمن پزشکان عمومی رشت/ دکتر آنه‌محمد دوگونچی

در خرداد ۸۷ انتخابات انجمن پزشکان عمومی رشت برگزار شد. از مدت‌ها پیش در بدنه‌ی جامعه‌ی پزشکان عمومی نیاز به تحول و حرکتی نو احساس می‌شد؛ بر همین اساس گروه دیگری از فعالان صنفی نامزد شدند و انتخاباتی برگزار شد که به‌جرات می‌توان گفت بی‌سابقه بود. قبلاً بار‌ها پیش می‌آمد تعداد شرکت‌کنندگان به حد نصاب نمی‌رسید و انتخابات تجدید می‌شد. بیش از ۱۴۰ نفر از پزشکان عمومی از نقاط مختلف رشت و حومه در انتخابات شرکت کردند. انتخابات شیرین و پرشور در این مرز و بوم با تلخی‌هایی هم همراه است. هر چند گذشته را باید فراموش کرد، ولی از عبرت‌هایش نمی‌توان گذشت (هر چند نمی‌خواهم در جزییات وارد شوم شاید در فرصتی دیگر به این عبرت‌ها اشاره کنم).

عملکرد انجمن
انجمن رشت در این دوره تمام تلاش خود را کرد تا وظیفه‌اش را به‌نحو مطلوب ادا کند. البته ما ادعایی نداریم؛ قطعاً کاستی‌ها و ضعف‌هایی داشتیم که خود بر آن اذعان داریم و از نقد منصفانه استقبال می‌کنیم، فعالیت صنفی، فعالیتی از روی علاقه و اختیار است، لذا هیچ منتی بر هیچ کسی و نهادی نداریم. اظهاراتی از این قبیل که چه شب‌ها و روز‌ها در برف و باران ساعت‌ها چک و چانه زدیم و… وجاهتی ندارد. کسانی از روی عشق و علاقه کاری را تقبل کرده‌اند؛ اگر توانسته باشند بخشی از تعهدات خود را به‌جا آورند، باید بسیار ممنون باشند از روزگار. بنده به نمایندگی از طرف انجمن از همکاران عزیزی که به ما اعتماد کردند و به ما رای دادند سپاسگزارم. حُسن اعتماد این دوستان برای ما هیات مدیره‌ی انجمن سرمایه‌ی بزرگی است و از بابت کاستی‌ها و ضعف‌ها از این دوستان صمیمانه پوزش می‌طلبم.
اعضای هیات مدیره‌ی انجمن اغلب پزشکانی شناخته شده، پیش‌کسوت، متعهد و دلسوز هستند (البته غیر از بنده که قضاوت در مورد من با خوانندگان محترم است). انجمن رشت یکی از قوی‌ترین انجمن‌های ایران است، در این هیات مدیره چهار نفر از دوستان هر یک مدیر مسوول یا سردبیر یک یا چند نشریه‌ی پزشکی هستند. کسی در ایران چنین انجمنی سراغ دارد؟ شاید این نکته شرط کافی برای اعتبار یک نهاد نباشد ولی نشان‌دهنده‌ی ظرفیت فرهنگی و صنفی این انجمن است. جمع شدن چهار مدیر مسوول و سردبیر مطبوعاتی در یک انجمن از افتخارات این دوره‌ی انجمن است. فعالیت فرهنگی و انتشار یک نشریه نشان‌دهنده‌ی عزم و همت و توانمندی این دوستان است (فارغ از نوع و محتوای نشریه که آن مطلب دیگری است). در عین‌حال سه نفر از این دوستان در هیات مدیره‌ی نظام پزشکی رشت هم فعالیت دارند: دکتر معصومی، دکتر اخوین و دکتر جوزی.
در انجمن دو جناح اکثریت و اقلیت فعال بودند. بحث‌ها و مجادلات فراوانی درمی‌گرفت که گاه اندکی از حد متعارف فرا‌تر می‌رفت و به دلخوری‌هایی منجر می‌شد که البته این نشان‌دهنده‌ی زنده بودن و دینامیک بودن یک نهاد است. سیطره‌ی بلامنازع یک جناح آینده‌ی خوبی ندارد، منتها اقلیت باید واقع‌بین بوده و اکثریت سعه‌ی ‌صدر داشته باشد. مسوولیت ملک ‌طِلق هیچ‌کس نیست؛ امانتی است موسمی و موقتی. انتخابات هم آخر دنیا نیست.
داشتن آستانه‌ی تحمل بالا خصلتی بسیار ارزشمند است و برعکس آن بسیار مشکل‌آفرین و دردسرساز. جوهره و شخصیت واقعی هر کس در دیالوگ مشخص می‌شود. اگر صاحب سخن، مفهومی به نام «دیگری» در منظومه‌ی فکری‌اش داشته باشد و آن را لحاظ کند، کار جمعی امکان‌پذیر است؛ در غیر این صورت، دومینوی فرصت‌سوزی‌ها شروع می‌شود. برای دوستان در دوره‌های آتی توصیه می‌کنم این نکته را در نظر داشته باشند.
خودشیفتگی صورت‌های مختلف دارد؛ گاه زیر نقاب تعهد و تکلیف و وظیفه‌شناسی پنهان می‌شود. برخورد و اصطکاک خودشیفته با دیگران اجتناب‌ناپذیر است. در بعضی بحث‌ها گاه پیش می‌آید که دو طرف به نتیجه نمی‌رسند. دیده شده که یک طرف به‌حالت قهر جلسه را ترک می‌کند. این بد‌ترین و زشت‌ترین نوع برخورد با کار جمعی و روشن‌ترین علامت ضعف شخصیت است. فوقش حرف آدم به کرسی نمی‌نشیند، خب ننشیند؛ مگر دنیا به آخر می‌رسد؟ مگر بناست همه‌ی دنیا در برابر ما تعظیم کند؟
در شرح عملکرد انجمن به‌تفصیل فرصت دیگری نیاز است، ولی به اختصار به چند مورد اشاره می‌کنم: ‌
۱. تشکیل دو مجمع عمومی دیگر در فاصله‌ی دو انتخابات (که در تاریخ انجمن رشت بی‌سابقه است)
۲. راه‌اندازی و تدوین دوره‌های بازآموزی
۳. صدور کارت عضویت برای اعضا
۴. فعالیت مستمر در زمینه‌ی بیمه‌ها و مذاکرات حضوری عدیده با مدیران استان
۵. شرکت فعالانه در انتخابات نظام پزشکی؛ با تکیه بر توانمندی‌های جامعه‌ی شریف پزشکان عمومی، فهرستی خالص و یک‌دست از پزشکان عمومی ارایه دادیم (غیر از استاد بزرگوار دکتر برزیگر که شخصیتی فراجناحی و مورد احترام تمام جامعه‌ی پزشکی هستند) و شاید برای اولین بار در شهرهای بزرگ ایران ۵۰ درصد کرسی‌های گروه پزشکی هیات مدیره‌ی نظام پزشکی را به‌دست آوردیم. ریاست محترم انجمن، دکتر اخوین، پس از استاد دکتر برزیگر و دکتر رهبر بیشترین آرا را کسب کردند که این توفیق افتخار بزرگی برای جامعه‌ی پزشکان عمومی است و نشان می‌دهد که این جامعه منفعل نیست و اگر به بدنه‌ی آن بها داده و به بازی گرفته شود و به‌دور از باندبازی و فرقه‌بازی، درست هدایت شود، می‌تواند بسیار تاثیرگذار باشد.
۶. شرکت اعضای هیات مدیره در نشست‌های گوناگون چه در تهران و چه استان‌های دیگر مانند مازندران، فارس و…
۷. تشکیل جلسات مشترک متعدد با دیگر انجمن‌های استان نظیر لاهیجان، فومن، صومعه‌سرا و…
۸. با برخی مراکز فرهنگی، ورزشی و بعضی فروشگاه‌های بزرگ مذاکراتی شروع شده تا بتوانیم طی قراردادی برای اعضای جامعه‌ی پزشکان عمومی با ارایه‌ی کارت عضویت تخفیف در نظر بگیریم.
۹. با توجه به شکایات عدیده از طرف پزشکان بعضی نواحی رشت، انجمن به‌عنوان یک نهاد صنفی از بعضی پزشکان نرخ‌شکن که خلاف موازین اخلاق پزشکی با روش‌های ناپسند اقدام به جذب بیمار می‌کردند، شکایت کرد و آن‌ها را به دادگاه هیات بدوی انتظامی نظام پزشکی رشت کشاند و با پافشاری موجبات محکومیت و توبیخ آن‌ها را فراهم کرد. این نکته بسیار ارزشمند است که یک نهاد صنفی با بعضی از اعضای متخلف خود برخورد قانونی و آن‌ها را توبیخ می‌کند. امیدواریم این پاکسازی ساحت پزشکان عمومی از عناصر متخلف در دوره‌های بعد هم ادامه داشته باشد و آن پزشکان هم به‌خود آیند و ضمن رعایت حقوق همکاران، خود را به بدی انگشت‌نما نکنند. چون این مسایل در حافظه‌ی جمعی پزشکان می‌ماند و همین حالا هم به‌اندازه‌ی کافی شهره هستند.
۱۰. چندین نشست با جامعه‌ی داروسازان و دوستان عزیز داروساز (که ما از همکاری و همدلی این بزرگواران سپاسگزاریم) درباره‌ی تحویل بدون نسخه‌ی دارو. برای اطلاع بیشتر درباره‌ی این موضوع می‌توانید در مجله‌ی «پیک نظام پزشکی رشت» (دوره‌ی جدید، شماره‌ی یک، تابستان ۸۹) به مقاله‌ی بنده تحت عنوان «عقلانیت، گمشده‌ی بزرگ» مراجعه فرمایید.
گفتنی در مورد انجمن بسیار است ولی با توجه به محدودیت صفحات خبرنامه به همین اندازه بسنده می‌کنم.

نکته‌ی پایانی
ما پزشکان از نقطه‌نظر علایق شخصی و رضایتمندی‌های روانی، بدبختانی هستیم که با توهم خوشبختی زیست می‌کنیم (به استثنا‌ها کاری ندارم). البته بعضی از ما از همین توهم هم محرومیم. ما همدیگر را نمی‌بینیم، با هم درد دل نمی‌کنیم، دور هم جمع نمی‌شویم، از حال همدیگر خبر نداریم. نه استراحت درست و حسابی داریم، نه تفریحی، نه دلخوشی، همه‌اش دغدغه و دغدغه. مگر گاهی با جوکی و جفنگی لبخند بزنیم، آن هم ناپایدار. انسان به اُنس زنده است. اگر اُنس نباشد، چیزی جز سگ‌دو در دستان‌مان باقی نمی‌ماند. بنده از حضور در انجمن این خاطره‌ی شیرین و ماندگار را دارم که هر سه هفته یک بار یکشنبه شب‌ها دوستانم را می‌دیدم و از همصحبتی با آن‌ها لذت می‌بردم. این بزرگ‌ترین شیرینی و هدیه‌ی کار جمعی برای من بود. علی‌القاعده هر کار جمعی باید چنین خاصیتی داشته باشد. لذا همکاران را به کار جمعی و فعالیت‌های جمعی دعوت و تشویق می‌کنم.
فرصت را مغتنم شمرده از کلیه‌ی همکاران عزیزم در هیات مدیره می‌خواهم که اگر خطایی، جسارتی از من سر زده به بزرگواری خود مرا ببخشند. بحث‌ها و بگومگو‌ها ناظر به عملکردهای ماست نه ناظر به شخصیت و منزلت‌مان. آنان همگی زحمت کشیدند و نظریات‌شان را ابراز داشتند. در حُسن نیت و علاقه‌ی صنفی دوستان به سرنوشت صنفی کوچک‌ترین تردیدی ندارم. همه اعضای هیات مدیره زحمت کشیدند تا این دوره به سر انجام قابل قبولی برسد. به امید انجمن بهتر و شاداب‌تر در دوره‌ی بعد، همه همکاران عزیزم را به کاندیداتوری و شرکت در انتخابات پیش رو دعوت می‌کنم.

دکتر آنه‌محمد دوگونچی
نایب رییس انجمن پزشکان عمومی رشت
نشانی: رشت، میدان زرجوب، تلفن: ۸۸۲۴۴۲۷