مدیریت خدمات کشوری، تیر خلاص به جامعه‌ی پزشکان/ دکتر علی حسینی

در ماه گذشته، پس از یک سال و نیم از تصویب لایحه‌ی مدیریت خدمات کشوری، دستورالعمل بخش «تعیین امتیازات شغلی» آن منتشر شد. در این دستورالعمل که هنوز نهایی نشده است، مدرک دکترای حرفه‌ای معادل فوق لیسانس در نظر گرفته شده است. همچنین اختلاف اندک بین امتیازات مدرک دکترا با دیپلم، در مقابل امتیازات فراوان برای پست‌های مدیریتی و اجرایی، از جمله بندهایی است که به‌نظر می‌رسد در روزهای آتی و با اطلاع‌رسانی گسترده- که تا کنون انجام نشده است- اعتراض فراوان جامعه‌ی پزشکی را در پی داشته باشد.
با تشکر از نویسنده‌ی یادداشت زیر که آن را برای سایت ما ای‌میل کرده‌اند، خواهشمندیم شما هم پس از مطالعه‌ی متن دستورالعمل فوق، نظر خود را در باره‌ی آن برای‌مان بنویسید.

چندی است آیین‌نامه‌ی اجرایی لایحه‌ی مدیریت خدمات کشوری، علی‌رغم همه‌ی پنهان‌کاری‌ها در چند خبرگزاری درج شده که با خواندن آن به دلایل زیر مشخص می‌شود که تیر خلاصی به جامعه‌ی پزشکی، خصوصاً پزشکان عمومی است و کاملاً بغض نسبت به پزشکان عمومی در آن مشهود است:
۱٫    در همه‌جا مدرک دکترای حرفه‌ای با ۳۰۰ واحد دانشگاهی، علی‌رغم همه‌ی مسوولیت‌ها و حساسیت‌ها و استرس‌ها، معادل فوق لیسانس با حداکثر ۱۸۰ واحد دانشگاهی در نظر گرفته شده است که هم از نظر مالی و هم از نظر اجتماعی نابودی تاریخی پزشکی عمومی است.
۲٫    اختلاف امتیاز مدرک دیپلم با دکترای پزشکی ۱۰۰۰ امتیاز است. اگر فردی بعد از دیپلم یا فوق دیپلم به استخدام دولت درآید می‌تواند در طول ۷ سال با توجه به سابقه و کسب رتبه و کسب دیگر مزایا که به‌هرحال به کارمند می‌رسد امتیازات خود را به بیش از یک پزشک برساند. پس کسی که همزمان به‌جای تحصیلات به‌دنبال استخدام رفته نه‌تنها نباخته است بلکه بعد از استخدام آن پزشک در مقایسه با آن پزشک از مزایای به‌مراتب بالاتری برخوردار شده و همچنین از ۷ سال سابقه‌ی کاری و ۷ سال بازنشستگی زودتر، بیشتر برخوردار شده جدا از این‌که در زمانی که دیگری بدون حقوق و مزایا درس می‌خوانده او از حقوق و مزایا برخوردار بوده است. پس درس خواندن در این قانون شده است ضرر مطلق.
۳٫    امتیاز عضو هیات مدیره‌ی شرکت دولتی بودن یا مدیر یک اداره بودن به بیش از ۶۰۰۰ امتیاز می‌رسد و با توجه به اختلاف ۱۰۰۰ امتیازی دیپلم با دکترای پزشکی، عضو هیات مدیره‌ی شرکت دولتی بودن یا مدیر یک اداره بودن ۶ برابر مدرک دکترای پزشکی ارزش دارد!
۴٫    علی‌رغم این‌که هیچ ماده‌ای از قانون اجرایی نشده، یک سال قبل از اجرا دستور داده شد فوق‌العاده‌ی محرومیت از مطب پزشکان از حقوق حذف شود که بعضی ادارات از بودجه‌ی خود دادند و برخی قطع کردند. این مقدمه‌ای است که حقوق پزشک رسماً پایین بیاید و در زمان اجرا هر چقدر به پزشکان حقوق داده شد به‌عنوان افزایش حقوق اعلام شود. در حالی که در مقایسه با زمانی که فوق‌العاده‌ی محرومیت مطب می‌گرفتند و با در نظر گرفتن تورم، حقوق پزشکان کاهش خواهد یافت. در ثانی باید پرسید کدام قسمت از قانون مدیریت خدمات کشوری اجرا شده بود که در ابتدا عجولانه فوق‌العاده‌ی مطب حذف شد؟ این‌جاست که می‌گویم بغض نسبت به پزشکان در کار بوده است.
۵٫    علی‌رغم این‌که قرار بود این قانون طوری باشد که در دستگاه‌های مختلف حقوق یک فرد با مدرک و کار مشابه یکی باشد، ولی در ابتدای کار در جایی که مجبور شده‌اند ضریب ۱/۱ برای رسته‌های بهداشت و درمان بگذارند، رسته‌های بهداشت و درمان غیر وزارت بهداشت را استثنا کرده‌اند و از هم‌اینک هدف اصلی قانون را باطل کرده و همچنین نوعی جدایی بین این نیروهای پزشکی و عدم همراهی و درک متقابل را پایه‌گذاری کرده‌اند. این سنتی است که چند سال است باب شده که رسته‌های بهداشت و درمان وزارت بهداشت را از بقیه جدا می‌کنند.
۶٫    در این قانون از فوق‌العاده‌ی مطب و… خبری نیست.
۷٫    در این قانون علی‌رغم همه‌ی تحصیلات شما و… در ابتدای خدمت و یا بعد از سال‌ها، شما را به‌عنوان کارمند ساده، مبتدی و… در نظر می‌گیرند و حاضر نیستند به شما عنوان و مزایای کارشناس ارشد یا خبره یا زبده بدهند. آن‌جاست که شما می‌بینید زمانی که شما شبانه‌روزی بدون هیچ حقوق و مزایایی درس می‌خواندید، آن دوست فوق دیپلم کارشناس ارشد و خبره و… شده و مزایایش را می‌گرفته و شما کارمند ساده‌اید.
۸٫    زمانی که قانون اجرا شد، لطفاً حقوق و مزایای خود را (در زمانی که فوق‌العاده‌ی مطب می‌گرفتید) در نظر بگیرید و میزان تورم را به حقوق اضافه کنید. مطمئن باشید باخته‌اید.
۹٫    باور بفرمایید آدم بدبینی نیستم ولی اگر ببینیم قبل از تدوین هر آیین‌نامه‌ای ابتدا دستور حذف فوق‌العاده‌ی مطب داده شد و در انتها مدرک پزشک عمومی معادل فوق لیسانس شد و حتی پاداش‌ها و مرخصی مناطق محروم حذف شد و فعلاً هم سختی کار و حق جذب مناطق محروم و… در نظر گرفته شده بسیار پایین‌تر از مبالغی است که قبلاً پرداخت می‌‌شده، می‌فهمیم که تدوین‌کننده‌های آیین‌نامه جدا از کینه داشتن نسبت به پزشکان، پشت میزنشینانی هستند که یا مدیران رده‌ی بالا هستند یا امیدوار به به‌دست آوردن پست‌های بالا. چرا که هر چقدر توی سر پزشکان و کارکنان مناطق محروم و یا دارای سختی کار زده‌اند، ده‌ها برابر امتیاز برای پست‌های مدیر کلی و عضو هیات مدیره‌ی شرکت‌های دولتی بودن قایل شده‌اند که یک نوع پس‌رفت در این جهان امروزی و توجه نکردن به تخصص و علم و بها دادن به روابط اداری و… می‌باشد. آیا می‌دانید اگر یک پارتی داشته باشید چقدر راحت عضو هیات مدیره‌ی شرکت دولتی می‌شوید و شاید سالی یک بار هم جلسه نروید و یا معاون مدیر کل بشوید، حالا مدرک و تحصیلات داشته باشید یا نه؟ پس چرا عمر خود را در دانشگاه بگذرانید؟
۱۰٫    همکاران محترم پزشک! من از زمان فارغ‌التحصیلی و شروع به کار در دستگاه دولتی همیشه آرزو داشته‌ام مجبور نبودم دو سه جا کار کنم تا فرصتی برای مطالعه و به‌روزرسانی معلومات پزشکی‌ام داشته باشم و یا این‌قدر درآمد داشتم تا بتوانم با خیال راحت یک کتاب رفرنس مانند هاریسون و… را بگیرم و بخوانم ولی با این سیستم امکان ندارد و این مشکلی است که مطمئناً شما دارید و ضرر آن را در نهایت جامعه می‌برد. از شما می‌خواهم این مطالب را به گوش دیگر همکاران برسانید.
۱۱٫    از همکاران محترم پزشک و نمایندگان محترم مجلس می‌خواهم که پزشکی این مملکت را تحقیر و توهین نکنند و بالطبع سلامتی جامعه را دریابند و از نظام پزشکی هیچ نمی‌خواهیم چرا که اگر بخواهند کاری هم بکنند نمی‌توانند ما را درک کنند و از نظر آن‌ها ما پزشکان عمومی فقط منبع درآمد سازمان هستیم.

دکتر علی حسینی

alihosseini1349@gmail.com