انتخابات نظام پزشكي، مجمع عمومي نظام پزشكي، شوراي‌عالي نظام پزشكي

چهار سال پیش در چنین روزهایی که قانون نظام پزشکی پس از کش و قوس فراوان و با تلاش همه‌ی طیف‌های جامعه‌‌ی پزشکی به تایید مجمع تشخیص مصلحت نظام رسید، همه خوشحال بودیم که جامعه‌ی پزشکی برای شرکت در سامان‌دهی وضعیت نابسامان نظام سلامت کشور اولین گام را محکم برداشته است. در آن روزها شیرینی لذت حاصل از این دستاورد بزرگ چنان بود که با وجود رسوخ گرایش‌های گوناگون سیاسی به درون سازمان و فاصله‌ی چندماهه‌ی آن با انتخابات ریاست جمهوری- همانند زمانی که در آن به‌سر می‌بریم- سبب شده بود که فعالین صنفی هر دو جناح سیاسی فراموش نکنند که هر دوی آن‌ها به جامعه‌ی پزشکی تعلق دارند و نباید مصالح صنف را هزینه‌ی مبارزات سیاسی خود سازند. (بیشتر…)

از زوایای گوناگون می‌توان به نظام سلامت نگریست: از منظر ارایه‌کنندگان خدمات یا دریافت‌کنندگان خدمات، از زاویه‌ی خصوصی و دولتی بودن ارایه‌کنندگان خدمات، از زاویه‌ی حوزه‌های موثر در تصمیم‌گیری در بخش دولتی و غیردولتی یا نهادهای اجتماعی عمومی که در هیچ‌یک از تقسیم‌بندی‌های فوق قرار نمی‌گیرند و…
با دقت نه‌چندان زیاد در این پنجره‌های گشوده به نظام سلامت می‌توان حضور پزشکان عمومی را در همه‌ی چشم‌اندازها‌ی آن دید. اما مورد دیگری که با دقت در این منظرها می‌توان بدان پی برد، قرار نگرفتن پزشکان عمومی در جایگاه خود، هم‌تراز با نقش بالقوه و گاه بالفعل خود در نظام سلامت، گردِ میزهای تصمیم‌گیری این نظام است. (بیشتر…)