برنامه‌ی «مانا»
از اساسی‌ترین معضلات نظام ارایه‌ی خدمات بهداشتی- درمانی، نبود مدل‌های استاندارد درمان سرپایی مناسب با شرایط کشور بوده و آموزش‌های موجود عمدتاً به آموزش بیمارستانی تکیه داشته‌اند. (بیشتر…)
در شماره‌ی پیش سطوح مختلف مراقبت‌های بهداشتی (براساس موازین سازمان جهانی بهداشت) و ساختار عرضه‌ی خدمات بهداشتی ایران (براساس آخرین دستورالعمل‌های وزارت بهداشت) مورد بررسی قرار گرفت. در این بخش به‌دلیل اهمیت آشنایی با جزییات بعضی از فعالیت‌ها که به‌ویژه در سال‌های اخیر به‌صورت استاندارد و ادغام‌یافته براساس آخرین استراتژی‌های وزارت بهداشت در سطح مراکز بهداشتی- درمانی در حال اجراست، بخشی از خدمات ارایه شده در نظام بهداشتی کشور توضیح داده می‌شود. (بیشتر…)
پزشکی امروز دیگر تنها هنر و علم تشخیص و درمان بیماری نیست، بلکه علم پیشگیری از بیماری و ارتقای سطح بهداشت است. پزشکان دیگر نمی‌توانند خود را در نقش سنتی خود به‌عنوان فردی که بیماری را تشخیص داده، داروها و شربت‌ها را در نسخه می‌نویسد و غده‌ها را جراحی می‌کند، محدود کنند. پزشکان نقش‌های جدیدی کسب کرده‌اند و به‌عنوان آموزشگر، علت‌یاب، پیشگیر، مشاور و مرجع تغییرات اجتماعی عمل می‌کنند.۱ (بیشتر…)