هشتم مهر، روز مولانا، شاعر و عارف بزرگ ایران خجسته باد

آمده‌ام چو عقل و جان از همه دیده‌ها نهان

تا سوی جان و دیدگان مشعله‌ی نظر برم

آمده‌ام که ره زنم. بر سر گنج شه زنم

آمده‌ام که زر برم. زر نبرم؛ خبر برم

گر شکند دل مرا، جان بدهم به دل‌شکن

گر ز سرم کُلَه برد، من ز میان کمر برم

اوست نشسته در نظر، من به کجا نظر کنم؟

اوست گرفته شهر دل، من به کجا سفر برم؟

آن‌ که ز زخم تیر او کوه شکاف می کند

پیشِ گشادِ تیر او وای اگر سپر برم

گفتم آفتاب را گر ببری تو تاب خود

تاب تو را چو تب کند. گفت: بلی، اگر برم

آن که ز تاب روی او نور صفا به دل کشد

و آن که ز جوی حسن او آب سوی جگر برم

در هوس خیال او همچو خیال گشته‌ام

وز سر رشک نام او نام رخ قمر برم