شورایعالی قلهی کوه یخ نظام پزشکی است
۱- میگویند تاریکترین ساعات شب همان دمدمای پیش از سر زدن سپیده است. من که هیچوقت آن موقع شب به آسمان زل نزدهام، اما قاعدتاً باید همینجور باشد. درست در زمانی که با بحران «سیاسینمایی انتخابات نظام پزشکی» و رد صلاحیتهای بیسابقهی متعاقب آن گمان میرفت فاتحهی این نهاد چهل و چند ساله و فراگیر صنفی برای همیشه خوانده و از آن شیری بی یال و دم و اشکم بر جای مانده باشد، سر زدن جوانهای که پس از برآمدن و بالیدن «ائتلاف بزرگ جامعهی پزشکی ایران» خوانده شد، امید را در دلها زنده کرد و تا حد زیادی آب رفته را به جو برگرداند.
برای نخستین بار ائتلافی از جامعهی پزشکی تشکیل شده بود که پیش از انتخابات «اهداف، خط مشی و برنامهها»یش را منتشر میکرد،۱ نامزدهایش را معرفی میکرد و برای انتخابهایش معیار و مبنا داشت. اینها را مقایسه کنید با دورههای پیش که همان صبح انتخابات یا شب قبلش در دو سوی مجمع عمومی، دو قطب راست و چپ سازمان لیستهای اصلی انتخاباتی را میدادند و لیستهای فرعی هم معمولاً مربوط به شهرستانها و ترکیبی از بده بستانهای قومیتی و رفاقتی بود.
۲- ترکیب فعلی شورایعالی و هیات رییسهی مجمع عمومی نظام پزشکی البته آرمانی نیست۲ چون گذشته از آنکه در هیچ دورهای تمام نخبگان و برجستگان صنف در انتخابات شرکت نمیکنند، در این دوره بحران سیاسینمایی اولاً بسیاری از نامزدهای بالقوه را از حضور در این آزمون صنفی منصرف کرد و ثانیاً برخی از کارآمدترین به میدان آمدگان را از دم تیغ عدم احراز صلاحیت گذراند؛ اما با در نظر گرفتن همکاران واجد شرایط، این ترکیب ۲۵ نفره مسلماً یکی از بهترین ترکیبهای ممکن است. از صلاحیتهای شخصی و سوابق صنفی یکیک این عزیزان که بگذریم، همان نگاه تشکیلاتی که در بند پیش بدان اشاره کردیم، دلیل این خوشبینی است. رویکرد تشکیلاتی و جمعگرایانهی این برگزیدگان، هم آنان را به اهداف و برنامههایی که اعلام کردهاند متعهد و در برابر آن پاسخگو میکند و هم سبب این امیدواری میشود که بهدلیل پشتیبانی فراگیری که از بدنهی صنف (چه در قالب نظام پزشکیهای شهرستانها و چه انجمنهای علمی- صنفی) دریافت کردهاند، در چهار سال آینده نیز این ارتباط دوسویه را حفظ کنند و از توانمندیهای گستردهی «اتاق فکر»ی بسیار کارشناس و علاقهمند به رفع مشکلات پیش روی نظام سلامت و ارایهی راه حلهایی نوین برای ارتقای کارآمدی آن برخوردار شوند. فراموش نکنیم که اعضای منتخب شورایعالی نظام پزشکی فقط ۲۵ نفرند و این تعداد فقط در حد قلهی همان کوه یخ معروف است؛ الباقی به هنرنمایی ریاست کل، شورایعالی و سایر ارکان سازمان در برقراری و حفظ ارتباط ارگانیک با این اتاق فکر بستگی دارد.
۳- در پایان هم باید به برگزیدگان جدید شورایعالی نظام پزشکی، هیات رییسهی مجمع عمومی و ریاست کل سازمان تبریک بگویم و از آنان قدرشناسی کنم؛ مسوولیتی را پذیرفتهاند که شهامت و از خود گذشتگی میخواهد. شهامت پذیرفتن این مسوولیت که ناگفته پیداست، چون از همین حالا و صندلی را تحویل نگرفته، چندین هزار امید جامعهی پزشکی (همان مطالبات انباشته!) طوقی شده به گردن آنان بر!۳ و از خود گذشتگی هم دقیقاً بهمعنای نثار ساعات و روزها و مجموعاً در یک دورهی چهارساله، ماههایی از عمر و زندگی ارزشمند و «یکبار مصرف»ی است که باید در پای جمع و منافع آن قربانی کنند؛ آن هم در این دوره و زمانه که هر کسی به کار خود مشغول است و امن و آسایش فردی اولین اولویت محسوب میشود.۴ امیدوارم بههمین اندازه که امروز از انتخاب آنان رضایت داریم، چهار سال بعد هم به این گزینش آگاهانه و مسوولانهی خود افتخار کنیم.
۱- faragirmd.com/?p=1853
۲- بهعنوان مثال، چه کسی میتواند جای خالی شخصیتی چون دکتر ایرج فاضل را بر کرسی مثلاً ریاست شورایعالی نادیده بگیرد؟
۳- چندین هزار امیدِ بنیآدم/ طوقی شده به گردن فردا بر (ترکی کشی، شاعر قرن چهارم هجری).
۴- گویا حافظ برای همین روزها گفته است که: من این مقام به دنیا و آخرت ندهم/ اگر چه در پیام افتند هر دم انجمنی!
دکتر مسعود جوزی
دبیر انجمن پزشکان عمومی رشت
مدیر مسوول ماهنامهی «پزشکان گیل»
Email: masoud_jowzi@yahoo.com
بهنقل از: هفتهنامهی سپید
7 دیدگاه
دکتربهمن مشفقی · می 16, 2013 در 11:13 ق.ظ
میدوارم بههمین اندازه که امروز از انتخاب آنان رضایت داریم، چهار سال بعد هم به این گزینش آگاهانه و مسوولانهی خود افتخار کنیم.
دكتر مسعود جوانبخت · می 18, 2013 در 9:26 ق.ظ
با درود سعی شود انتظارات و توقعات از شورای عالی منطقی باشد . تنها از انها نظم و پیگیری و در نظر گرفتن نظرات کارشناسی را داریم. در ضمن مجددا به جناب دکتر برزیگر دکتر فرقان عزیزو و جناب شکوهی تبریک و موفقیتشان را ارزو دارم.
اصفهان دکتر جوانبخت
سونیا معصومی · می 19, 2013 در 3:35 ب.ظ
امیدوارم عملکردها به گونه ای باشد که ۴ سال دیگر هم همین گونه با افتخار از عملکردها صحبت کنیم
افشین خداشناس · می 27, 2013 در 10:51 ق.ظ
با تبریک به والاهمتانی چون دکتر برزیگر و دکتر فرقان عزیز که نام شان در گرو نان شان نیست و امید به اینکه در کنار سایر بزرگان، کشتی طوفان زده ی بهداشت و درمان، بویژه دماغه ی شکسته ی پزشکان عمومی را ترمیم کنند و به دریای امن و سلام برسانند. ما نیز همگی به سهم خود هر جا لازم است محکم پشت شان ایستاده ایم…یا حق
دکتر امین الله روزدار · می 30, 2013 در 3:48 ق.ظ
همکار گرامی جناب اقای دکتر جوزی عزیز سلام نوشته ات را خواندم و از ذهنم مطا لبی گذر کرد که برایت می فرستم امید که برای قضاوت خوانندگان فهیمت انرا در سایت خوبت درج کنی. نوشته ات را با قصه ای از روز شروع کرده ای که” تاریکترین ساعات شب همان دم دمای پیش از سر زدن سپیده است” و اضافه کرده ای که انموقع شب به اسمان زل نزده ای.و پس از ان نوشته ای که در شرایطی که می رفت تا فاتحه همه چیز خوانده شود جوانه ای سر زد بالید و بر امدو شگفتی ساز شدو این مولود مبارک شورای عالی قله ی کوه یخی نظام پزشکی بوده که قرار است دل شکسته ی ما پزشکان را انیس و مونس شود.ولی برادر جان من شب های زیادی در کشیک هایم به اسمان زل زده تا سپیده بدمد و من بتوانم از پس یک شب دیر سپر خوابی زود گذر را به پلک هایم تحمیل کنم و به کرات شاهد بوده ام که پس از غلیظ ترین لحظات شب انتظارت برای دیدن سپیده به سر نمیایدو خوب که به آسماننگاه کنی و عبور شب را بنگری درمی یابی که اشتباه کرده ای چرا که روشنی دیده شده پس از نیمه شب (که تاریکترین لحظات شب است)صبح کاذب است و نه صبح صادق.پرسشی که از حضورت دارم ان است که فرایندی که از دل بدترین شرایط(به اعتقاد خودت)گزینه مبارکی شکل میکیرد را توضیح دهیدامید که مرا به خلق الساعه حوالت ندهی که زمانش گذشته است.چگونه ارکستری که میرفت فاتحه بخواند ترانه تولدت مبارک را نواخت؟ برادر جان از اینکه قله ی کوه یخی را به ما نشان دادی ممنون ولی در همین ارتباط نوشته ام را با قصه ای از شب به پایان میبرم میگویند پسرکی بود که هر شب جایش را خیس میکرد شبی نزد مادرش رفت و با هیجان گفت ننه من امشب جایم را خیس نکرده ام مادر در او نظری افکند و گفت بخواب عزیزم خیس نکرده شب درازه.سلامت و سعادت برایت آرزومندم.
دکتراردشیرمحبی · ژوئن 5, 2013 در 1:25 ق.ظ
این که برای یکبار هم که شده عده ای از پزشکان به موفقیت نسبی دست یافته اند و توانسته اند با ائتلاف خود به چیزی که می خواستند دست پیدا کنند ؛ مایه مسرت است ولی این نباید باعث شود که زحمات و دست آوردهای گذشتگان نادیده انگاشته شود و اعتبار و آبروی عده ای دیگر را که آنها نیز به نوبه خود منشا اثری برای جامعه پزشکی بوده اند را زیر سوال برد.
دکتر امین الله روزدار · ژوئن 5, 2013 در 8:00 ب.ظ
با سلام خدمت همکاران عزیزی که در مورد مقاله “شورای عالی قله کوه یخی”نظر میگذارندو با آرزوی سلامت و بهروزی برای آنان. در مورد شورای عالی نظام پزشکی جدید که ستایش دکتر جوزی عزیز و شادباش های دیگر عزیزان و تایید همراه با احتیاط دیگر همکاران را در پی داشته بقول مولانا “هر کسی از ظن خود شد یار من “. هنوز هیچ تحلیل و تفسیر منطقی از مسیری که این شورا به دلیل ظرفیتهایش و نیز سمت و سویش در مسیر انچه پزشکان عمومی خواهان ان هستند بیان نگردیده. دوستان کامنت گذار ما درخت را میبینند و جنگل را نمیبینند. آیا حضور تعدادی از دوستان پزشک که در صداقت و مسئولیت مداری انها جای تردید نیست در شورای عالی به این معناست که جهت گیری این نهاد در سمت وسوی حقوق پزشکان عمومی است؟ایا در شورای عالی دوره قبل از اینگونه دوستان حضور نداشتند ؟آیا با وجود این دوستان کار معنا داری برای پزشکان عمومی انجام شد؟کمی باید صبور باشیم تا بتوان حرکت این قله کوه یخی را در زمانه گرم شدن کره زمین ارزیابی کنیم.موفق باشید