دوراهی…/ دکتر حمید اخوین
زمانی که خاطرههایت از امیدهایت قویتر شدند، پیر شدنت آغاز میشود.
گاه آسان نیست که بدانی چه راهی در پیش گیری، چه تصمیمی بگیری، یا چه کنی… .
شاید بفرسایی و بخواهی رها کنی و گاه تردید کنی که به اینهمه میارزد؟
«تردید» دلمشغولی اصلی این روزهای من است… روزهایی که دلایل بسیاری برای نگرانی از آینده دارم. ولی در این لحظه بیشترین نگرانیام، مردماند… اینکه در دفاع از حقوق صنف، چطور باید مراقب مردم هم بود.
مشکلات اقتصادی مردم، درمان را به اولویتهای پایینتر زندگیشان فرستاده و توان مادی مردم برای پیگیریهای تشخیصی- درمانی تالمات جسمی و روحیشان بهشدت کاهش یافته است. از طرفی، رشد بیرویهی مخارج و هزینههای مراکز تشخیصی و درمانی بهویژه در یک سال اخیر بهگونهای بوده است که با وضعیت تعرفهای حال حاضر امکان ادامهی راه به این منوال برای بسیاری از همکاران دشوار و محال شده است.
علیرغم شعارها، ادعاها و برنامههای متعددی که در چند سال اخیر برای رفع مشکلات درمانی و حل ریشهای بسیاری از نابهسامانیهای نظام بهداشتی-درمانی انجام شده است، در همچنان بر همان پاشنه میچرخد و تحول مثبتی دیده نمیشود؛ جابهجاییهای متوالی در وزارت بهداشت، همراه با تغییرات ۱۸۰ درجهای در چشماندازهای آینده، منجر به تغییر مدام سیاستگذاریها شده است. ضمن اینکه بسیاری از مصوبات مجلس در زمینههای مرتبط از جمله شورایعالی بیمه و سلامت هم با یک اجرای نصفه نیمه بهحال خود رها شده است.
سردرگمی هم در مردم و هم در پزشکان دیده میشود. طرحهای متعدد نیمهکاره یا رها شده، بسیارند. هر مدیری با یک طرح میآید و با جابهجایی صندلی مدیریتی، طرح قبلی فراموش میشود و برنامهای جدید استارت میخورد. از طرفی سوگیری عجیب دولتمردان و مجلسیان در عدم بهکارگیری و استفاده از نظریات کارشناسی نظام پزشکی، منجر به تصویب و اجرای طرحهایی میشود که نه در نیمهی راه، بلکه در همان آغاز اجرا به تقابل با بخش خصوصی به سردمداری نظام پزشکی میانجامد و چه بسیار طرحهایی که علیرغم نیات خوب ارایه دهندگان با اجرای بد ناشی از همین دیدگاه، نهتنها شکست خورده بلکه منجر به از هم پاشیدگی بیشتر نظام درمانی ناقص و غیرقابل دفاع فعلی نیز شده است.
نظام پزشکی میتوانست و میتواند با حضور قوی خود و تعامل سازنده با دستگاههای ذیربط شامل وزارت بهداشت و سازمانهای بیمهگر عاملی مثبت در برنامهریزی و اجرای طرحهای بهداشتی- درمانی کشور باشد و ضمن مشارکت در حفظ حقوق بیماران، به حمایت از حقوق شاغلان حرف پزشکی نیز بپردازد؛ ظرفیتی بالقوه که در تمام سالیان اخیر، به دلایل بسیار، نتوانست بالفعل شود.
رویهی پیگیری شده در سالیان اخیر نوعی «ناتوانی آموخته شده» (Learned helplessness) در گروههای پزشکی ایجاد کرده که در نهایت منجر به عدم حضور بسیاری از فرهیختگان این صنف برای نامزدی در انتخابات نظام پزشکی شده است. از طرفی وارد کردن نام برخی از این فرهیختگان و فعالان صنفی که سالهاست دغدغهی اخلاق، قانون، مردم و صنف را دارند در فهرست رد صلاحیت شدگانِ این دورهی انتخابات نظام پزشکی، میتواند به گسترش بیانگیزگی، بیتفاوتی و احساس ناتوانی در تغییر و اصلاح در مجموعهی شاغلین حرف پزشکی منجرگردد و حداقل کارآیی این نظام صنفی پرپیشینه را بیش از پیش کاهش دهد.
در چنین شرایطی نامزد شدن، حتی برای من که با سابقهی بیش از ۱۲ سال کار و فعالیت صنفی، جزو پیشکسوتان نیز محسوب میشوم، فقط برای روشن ماندن آخرین کورسوهای امید است… وگرنه برای رها کردن بیش از ماندن انگیزه دارم و برای ماندن بهقدر کافی فرسوده شدهام… .
و تردید… که به اینهمه میارزد؟
ناگزیر و ناگریز به انتخاب همکاران در این دوراهی تن در خواهم داد… .
باقی بقایتان!
دکتر حمید اخوین
نایب رییس نظام پزشکی رشت
نشانی: رشت، سلیماندراب، روبهروی آرامگاه، تلفن: ۴۲۲۳۹۵۳
Email: hamidakhavein@yahoo.com
5 دیدگاه
امین روزدار · فوریه 22, 2013 در 3:35 ق.ظ
دکتر اخوین عزیز هزار درود وسپاس از احساس پاکت به انهائی که دوستشان میداری و سلامت و شادمانی اشان شما را خوشحال و رنج و اندوهشان برایت ملال اور است گاهی انسان گریزی جز به ناگزیر ندارد توشه چنین اجباری جز حوصله و صبر چیز دیگری نمی تواند باشد. آن زمان که روز های تو ره بدانجا نمیبرند که باید وقتی که حجاب ابرهای انبوه آسمان را نهان میدارد وراه که بر ان گام نهاده ای دشوار میگردد و نا هموار باری صبور باش و جون انکه بر ان میکوشی بر نمیدهد هنگامی که گرفتگی پیشانی بر گشادگی لب فزونی میابد وان لحظه که می پنداری همه جیز فرو میپاشد آری صبور باش نومیدی اگر گاه به دل نشیند چه باک دست از طلب نباید داشت که خورشید همواره در اسمان است پیوسته در جائی میدرخشد دست فراز آر به جان بکوش پرده های ابر بدر و پیوسته به خاطر نگهدار هر روز به تمامی فرصتی دیگر است تنها برد باری پیشه کن به اطمینان که بخت همواره یار تو خواهد بود موفق و پاینده باشی
طاهره حکیمی · مارس 3, 2013 در 11:33 ق.ظ
سلام دکتر اخوین عزیز!حضور شما باعث دلگرمی و امنیت خاطره.افراد خیلی خیلی کمی از این موهبت برخوردارند.شاد و سلامت باشید!
شبنم رضایی · مارس 15, 2013 در 2:36 ق.ظ
سلام امیدوارم همیشه کفه ی امیدتان بیشتر از خاطرهایتان باشد.
دکتر رضا کماال · آوریل 21, 2013 در 12:03 ب.ظ
حافظ از باد خزان در چمن دهر مرنج
فکر معقول بفرما گل بی خار کجاست
دکتر یوسف پورکریم · اکتبر 23, 2014 در 9:44 ب.ظ
جناب آقای دکتر؛ با سلام امروز (اول آبان نودوسه) در آمفی تاتر نظام پزشکی رشت در خدمت شما و دیگر عزیزان همکار بودم. ضمن استفاده از مطالب مطرح شده، ترجمه قسمتی از نامه یک پزشک آمریکایی به وال استریت ژورنال که توسط جنابعالی قرائت شد بشدت مرا تحت تاثیر قرار داد. لطف کنید این متن را برایم ایمیل کنید یا مرجع را اعلام بفرمایید تا به آن مراجعه کنم. ارادتمند و سپاسگزار