۱- می‌گویند تاریک‌ترین ساعات شب همان دم‌دمای پیش از سر زدن سپیده است. من که هیچ‌وقت آن موقع شب به آسمان زل نزده‌ام، اما قاعدتاً باید همین‌جور باشد. درست در زمانی که با بحران «سیاسی‌نمایی انتخابات نظام پزشکی» و رد صلاحیت‌های بی‌سابقه‌ی متعاقب آن گمان می‌رفت فاتحه‌ی این نهاد چهل و چند ساله و فراگیر صنفی برای همیشه خوانده و از آن شیری بی یال و دم و اشکم بر جای مانده باشد، سر زدن جوانه‌ای که پس از برآمدن و بالیدن «ائتلاف بزرگ جامعه‌ی پزشکی ایران» خوانده شد، امید را در دل‌ها زنده کرد و تا حد زیادی آب رفته را به جو برگرداند.
برای نخستین بار ائتلافی از جامعه‌ی پزشکی تشکیل شده بود که پیش از انتخابات «اهداف، خط مشی و برنامه‌ها»یش را منتشر می‌کرد،۱ نامزدهایش را معرفی می‌کرد و برای انتخاب‌هایش معیار و مبنا داشت. (بیشتر…)

در آستانه‌ی انتخابات شورای‌عالی نظام پزشکی هستیم. انتخاباتی که مشخص خواهد کرد، سکان رهبری بزرگ‌ترین سازمان صنفی کشور را چه کسانی به‌دست خواهند گرفت. بررسی تجربه‌ی چند دوره‌ی گذشته نشان می‌دهد، این انتخابات دارای ویژگی‌های فراوان و پیچیده‌ای است. از سویی شورای‌عالی متشکل از تمام گروه‌های پزشکی تشکیل دهنده‌ی آن است و از سوی دیگر این شورا منتخب مجمعی از نمایندگان نظام پزشکی‌های سراسر کشور است. (بیشتر…)