هم‌اندیشی پزشک خانواده در شهرهای زیر ۲۰ هزار نفر

منتشرشده توسط rashtgps در تاریخ

showimageپزشکان گیل: رییس دانشگاه علوم پزشکی گیلان در دو نشست هم‌اندیشی با نمایندگان نظام پزشکی و انجمن پزشکان عمومی گیلان تاکید کرد: «اجرای برنامه‌ی پزشک خانواده در شهرهای زیر ۲۰ هزار نفر نباید به بیکاری حتی یک پزشک عمومی بیانجامد.»
در این دو نشست که به دعوت دکتر انوش برزیگر در روزهای ۲۵ تیر و اول مرداد ۹۳ در دفتر ریاست دانشگاه برگزار شد، علاوه بر نمایندگان نظام پزشکی، انجمن پزشکان عمومی و پزشکان خانواده‌ی روستایی استان و مشاوران پزشک عمومی ریاست دانشگاه، دکتر نقی‌پور، دکتر آشوبی، دکتر نبی‌زاده، دکتر سرودی و دکتر میری معاونان دانشگاه، چند تن از مدیران ستادی بهداشتی و درمانی دانشگاه، دکتر هاتف راد مدیر کل بیمه‌ی سلامت، دکتر شهدی‌نژاد مدیر درمان تامین اجتماعی و دکتر رنجکش مدیر کل اجتماعی استانداری گیلان نیز حضور داشتند.
در ابتدای نشست نخست که برای ارایه‌ی پیشنهادها و انتقادات درباره‌ی بسته‌ی بهداشتی برنامه‌ی تحول نظام سلامت که شامل اجرای برنامه‌ی پزشک خانواده در شهرهای زیر ۲۰ هزار نفر و حاشیه‌ی شهرها مشابه پزشک خانواده‌ی روستایی است، برگزار شده بود، دکتر نقی‌پور، معاون بهداشتی دانشگاه، با ارایه‌ی پاورپوینتی تفاهم‌نامه‌ی جدید وزارت بهداشت و بیمه‌ی سلامت کشور را تشریح کرد. وی با بیان این‌که در استان گیلان ۳۲۵ هزار نفر در ۴۰ شهر زیر ۲۰ هزار نفر تحت پوشش این برنامه‌ی جدید قرار می‌گیرند و در مجموع تعداد پزشکان مورد نیاز در این شهر‌ها ۹۴ نفر است، چالش اصلی استان را آینده‌ی اشتغال ۲۰۷ پزشک شاغل در مطب‌ها و درمانگاه‌های خصوصی این شهرها دانست و افزود البته این مشکل تنها در نیمی از این ۴۰ شهر وجود دارد و برنامه به صورت فعلی در حدود ۲۰ شهر قابل انجام است.
سپس پزشکان و مدیران حاضر در دو نشست با بررسی ابعاد گوناگون برنامه‌ی تحول نظام سلامت و بسته‌ی بهداشتی آن، پیشنهادهای خود را ارایه کردند که از جمله اولویت دادن به سطح‌بندی خدمات درمانی و نظام ارجاع پیش از اجرای کامل برنامه، تجدید نظر در بسته‌های خدمتی و تعداد بیماران تحت پوشش، بازنگری در عملکرد گذشته‌ی برنامه در روستاها و آسیب‌شناسی آن، ارایه‌ی اطلاعاتی درباره‌ی چگونگی مشارکت پزشکان عمومی در قالب مجتمع‌های پزشکی بخش خصوصی و تهیه‌ی گایدلاین‌های درمانی بود.
در نهایت دکتر برزیگر ضمن تشکر از پیشنهادهای ارایه شده، خواستار معرفی نمایندگانی از سوی پزشکان عمومی برای تشکیل یک گروه کاری مشترک با مسوولان اجرای برنامه در دانشگاه شد.
رییس دانشگاه علوم پزشکی گیلان با تاکید بر این‌که وزیر بهداشت نیز توجه خاصی به پیشنهادهای انجمن پزشکان عمومی برای اجرای طرح دارد، اعلام کرد نظرات این گروه کاری را به وزارتخانه منعکس خواهد کرد و قول داد که با بهره‌گیری از خرد جمعی و در پیش گرفتن راهکارهای ویژه‌ی شرایط استان، اجرای برنامه‌ی پزشک خانواده در شهرهای زیر ۲۰ هزار نفر گیلان به بیکاری حتی یک پزشک عمومی نخواهد انجامید.


3 دیدگاه

محمد بخشعلی زاده رشتی · آگوست 24, 2014 در 10:29 ق.ظ

سلام از همکاران سوالاتی دارم:۱- آیا وضع موجود بنفع پزشکان عمومی ست یا وضعیت به گونه ایست که عرصه بر پزشکان عمومی تنگ تر خواهد شد.۲-برای بهبود وضع موجود چه راهکارهایی پیشنهاد می کنید۳-آیا طرح پزشک خانواده می تواند راهگشا در جهت بهبود وضعیت اقتصادی و اجتماعی پزشکان عمومی باشد یا وضعیت را از این بدتر خواهد کرد؟۴- آیا با طرح پیشنهادی دولت در کلییت آن موافقید یا مخالف؟۵- اگر مخالفید چه راهکاری پیشنهاد می کنید؟۶- در صورت موافقت نکات ضعف و منفی آنرا که بر خلاف منافع پزشکان عمومی ست بیان نمایید.ممنون از مشارکت شما در حل معضلات پزشکان عمومی

محمد بخشعلی زاده رشتی · آگوست 27, 2014 در 9:35 ق.ظ

متاسفانه مشارکت جامعه پزشکان عمومی در تعیین سرنوشتشان بسیار ضعیف است .شاید کمتر از ۱۰% این جمعیت دنبال منافع جمعی هستند و اکثریت بتنهایی می خواهند مشکلاتشان را حل کنند و یا راه گریزی پیدا کنند تا از این اوضاع آشفته سلامت گلیم خودرا از آب بیرون بکشند که گاه همین مساله منجر به سقوط و انحرافات اخلاقی و کجرویهای شغلی میشود.ماحصل اینکار بی اعتمادی مردم نسبت به جامعه پزشکان عمومی خواهد شد و همچنین ازدست دادن قرب و منزلت جایگاه پزشکان عمومی.لذا از تمامی همکاران که علاقه مند به سرنوشت و آینده خود هستند در خواست می شود با جدی گرفتن موضوع شرکت فعال در این امر داشته و هیات مدیره انجمن را در راه رسیدن به اهداف عالیه و بهبود وضع سلامت جامعه و ارتقاع منزلت و جایگاه پزشکان عمومی یاری رسانند.

امین الله روزدار · آگوست 28, 2014 در 12:03 ق.ظ

ا درود به دکتر بخشعلی زاده
اجازه دهید نوشته ام را با بیتی از خواجه ی شیراز آغاز کنم که:
چو پرده دار بشمشیر میزند همه را کسی مقیم حریم حرم نخواهد ماند
آقای دکتر فحوای کلامت گله از عدم مشارکت دوستان پزشک عمومی در مسایل و مشکلات صنفی خود است که خود هم سوال درست و هم انتظاری بحق است ولی آقای دکتر ایا میتوان و باید چرائی شکل گیری این بی تفاوتی را بر رسی کرد یا نه؟ و اگر چنین اتفاقی بیافتد به جرات میتوان قریب به اتفاق پزشکان عمومی را از این بی تفاوتی تبرئه کرد نه اینکه ما پزشکان مقصر نباشیم نه ولی تقصیر اصلی به عهده ی ما نیست.بگذار شما را حدود دو سال به عقب برگردانم. در انتخابات انجمن پزشکان ایران پس از تمهیدات لازم و فراخوانی گسترده توسط چند شعبه ی فعال از تهران گرفته تا کرج و شیراز و رشت و کرمان وارومیه و… حضور همکاران عزیزبا هواپیما و اتوبوس به محل رای گیری تنها حدود هزار نفر در انتخابات شرکت کردند(به حرف و حدیث هاش کاری ندارم)و اگر پزشکان عمومی سراسر کشور را هشتادهزار نفر در نظر بگیریم میشود یک هشتادم آنها ویا یک وسه دهم در صد پزشکان عمومی(۳/۱%) و البته دوستان ما آنرا حماسه نامیدند(به این تعبیر هم کاری ندارم).چرا برای انتخاب نماینده صنفی یک قشر قابل توجه از پزشکان اینچنین رخوتی در دوستان پزشک عمومی ایجاد شده است؟ چون متاسفانه انجمن بجای آنکه دغدغه ی مشکلات صنف را داشته باشد به سمت گروه گرائی و یار کشی های باندی رفت آنهائی که اعتقادی به مشارکت نداشتند که هیچ و آنهائی که دم از مشارکت میزدند و میزنند با رفتارهای غیر دمکراتیک خود حتی از فعالین صنفی نیز امان بریده اند. در نظر دوستان ما دمکراسی فقط یک شکل است و محتوائی ندارد.لابی و لابی گری جای بحث آزاد و تصمیم اقناعی را میگیرد و مسیر به سمتی میرود که از قبل گروه تصمیم گرفته است و نظر و حرف دوستان دیگر محلی از اعراب ندارد.از نظر دوستان دمکراسی یعنی شمارش دستهای بالا رفته و متاسفانه دمکراسی صوری به جای یک دمکراسی واقعی نشانده میشود و اینچنین میشود که حس مشارکت در همکار پایین میآید و خیلی زود عطای ماندن را به لقایش میبخشد و میرود.در همین شورای هماهنگی حضور چهل و پنج نمایندگی انجمن در سال هشتاد و هشت به بیست و پنج نمایندگی در سال نود و سه رسیده است.در همین دو سال اخیر انجمن میبایست مسیر خود را از همفکری و آرای نمایندگان شعب که در شورای هماهنگی تجمیع یافته اند اتخاذ میکرد ولی دریغ از یک هم اندیشی.در اتخاذ خط مشی انجمن چه کسانی تصمیم گرفته اند ؟آیا شعب انجمن در اتخاذ راهبرد انجمن مشارکت داده شدند؟متاسفانه جواب خیر است .آیا نمیبایست در اتخاذ راه و مسیر آینده انجمن نمایندگان شعب تصمیم گیری میکردند؟. خوب وقتی عضو احساس کند که حضورش تزئینی است چرا باید به میدان بیاید؟شما در کامنت اول خود سوالات خوبی را مطرح کرده اید ولی جواب ما در خانه هایمان و از راه دور باید داده شود و یا در یک هم اندیشی جمعی و انجمنی؟خوب فرض کنید همه ی دوستان نوشتند که آنها پزشک خانواده را دوست دارند آیا انجمن به راه پزشک خانواده میرود؟متاسفانه انجمن مرکز در مورد ۰۲ تحلیل نداشت وانجمن شیراز به جابلسا رفت وانجمن ساری به جابلقا؟اینها همه از آنجا ناشی میشود که انجمن ما خودش تحلیل مستقلی ندارد و نظر شعب خودش برایش مهم نیست و این یعنی عدم اعتقاد به مشارکت.حال برگردیم به شعر حافظ شیراز که پندی است به دوستان ما در انجمن مرکز که:
غنیمتی شمر ای شمع وصل پروانه که این معامله تا صبحدم نخواهد ماند.
پاینده باشید

دیدگاهتان را بنویسید

Avatar placeholder

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.